Blog 2 ‘4 Februari – 10 februari’

Er zit weer een nieuwe week op en voor mijn gevoel is afgelopen week echt gevlogen en dat is een goed teken 😉. Na deze twee weken heb ik mijn plekje op de base weer teruggevonden. Het duurde even om de groep beter te leren kennen en ik merk dat ik kan steeds meer mezelf zijn. We hebben afgelopen week veel met de groep samen gedaan. Zo gingen we bijvoorbeeld vorige week zondag Marcs verjaardag vieren met een braai (bbq) en hebben we dinsdagavond s’mores rond het kampvuur gegeten. Dat is iets typisch Amerikaans; Je hebt 2 koekjes en daar doe je een stukje chocola en een gesmolten marshmallow tussen. Poehh, wat was dat zoet zeg! Door het verhalenspel leerden we elkaar ook beter kennen. Je moest 2 waarheden en 1 leugen over jezelf vertellen. Veel mensen geloofde niet dat ik op dezelfde dag als mijn oudste zus jarig was, maar het is toch waar 😊. 

Deze week hadden we een spreekster: Tonya Standfield (USA) en ze sprak over gebed wat je leven transformeert. De week werd afgewisseld met luisteren en een praktische opdrachten. Ik vond het heel bijzonder hoe ze een nieuwe kijk op bidden  had. Zo legde ze uit dat het niet gaat dat wij hard naar Jezus moeten zoeken tijdens het bidden, maar het gaat erom dat we bewust worden van Zijn aanwezigheid. Hij is er al, we moeten onze ogen er alleen voor openen. Dit was een mooie ei opener voor mij. Iets anders wat ik mooi vond was dat wanneer we bidden we niet naar een andere realiteit of hogere sfeer hoeven gaan, maar dat Jezus in onze realiteit wil komen. We hebben een ademhalingsgebed geleert en we hebben een worshipsessie gehad met onze zintuigen. Dat klinkt misschien een beetje gek, maar het was super fijn. Bijvoorbeeld door fruit te eten en te beseffen dat God dit heeft gemaakt. Bijvoorbeeld door fruit te eten en te beseffen dat God dit heeft gemaakt. Het lijkt een beetje op mindfulness met Jezus . Ik heb erg genoten van deze lesweek, waarin ik mocht ontdekken dat Jezus zo dichtbij is. 

In deze week ben ik ook met Christine mee geweest naar Teachers of de Nations. Hier gingen Sara, Christine en ik tijdens onze stage 2 keer in de maand op vrijdag naartoe. Deze meiden zijn niet van het Nehemiaproject, maar komen uit een andere sloppenwijk naar het huis van Mella toe. Ik denk dat er wel iets van 20 meiden waren en daarom werd de groep opgesplitst. We gingen met de jongere meiden zingen. De liedjes waren een beetje weggezakt, maar het lied; ‘Prijs die Here’ kende ze nog maar al te goed. Met volle borst zongen ze mee. Daarna zongen we verschillende andere liederen en leerde Christine de tweede stem aan. Het klonk heel mooi!

Dit weekend zijn we met een groep naar ‘Limietberg Nature Reserve’. Een hele rustgevende plek omringd met bergen. Iets verderop zijn verschillende waterpoelen om lekker af te koelen. Het was heerlijk om even bij te komen van de week en te genieten van de natuur!  "